วันที่ 23 ก.พ.64. จากกรณีที่มีเด็กหญิงวัย 14 ปี ที่ โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดสระบุรีมีอาการเป็นลมและพอตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้ มือ แขน ขา ชักเกร็ง จนเพื่อนๆ ต้องช่วยกันนำยาดม ผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ ซึ่งตอนแรกทุกคนก็เข้าใจว่า น้องเป็นลมปกติ แต่กลับมีอาการร้องไห้ โดยไม่ทราบสาเหตุ ล่าสุด”หมอปลา”มือปราบสัมภเวสี ได้เดินทางไปที่โรงเรียนแห่งหนึ่งซึ่งติดอยู่กับวัดหนองตาบุญ ม.4 ต.บ้านลำ อ.วิหารแดง จ.สระบุรี ได้พบกับน้องกาแฟ นักเรียนหญิง อายุ14ปี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ได้พูดคุยและขอสัมผัสมือกับน้องกาแฟ จนน้องกาแฟมีอาการขนลุก แล้วบอกว่าเห็นผู้หญิงชุดขาว หลังจากนั้นก็มีอาการน้ำตาไหลล้มพับลง จนผู้สื่อข่าวที่มาทำข่าวจากหลายสำนักต้องช่วยกันประคองอุ้มไปที่ศาลา แล้วให้นอนพักแต่น้องกาแฟยังมีอาการร้องไห้สะอื้นไม่หยุด จนแม่ของน้องกาแฟเข้ามาดูอาการ
ผู้สื่อข่าวได้สอบถามแม่ของน้องกาแฟว่า เคยเห็นอาการของน้องกาแฟไหม แม่น้องกาแฟบอกว่า ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นเลยมีแต่ทางญาติและเพื่อนของน้องกาแฟมาเล่าให้ฟังก็เพิ่งเห็นอาการของน้องเป็นครั้งแรก แล้วได้สอบถามไปที่น้องกาแฟว่า ใช่ผู้หญิงที่น้องกาแฟเห็นใช่ไม๊ แล้วต้องการอะไร ไม่สงสารเด็กบ้างเลยหรือ แต่ก็ไม่มีการตอบรับ น้องกาแฟได้แต่ร้องไห้ ต่อจากนั้นหมอปลาได้นำน้องกาแฟไปทำพิธี ที่บริเวณลานกว้างโดยให้น้องกาแฟหันหน้าไปทางโรงเรียน แล้วนำสายสิญจน์ ไปวนคล้องที่หัวของน้องกาแฟ แล้วจุดเทียนทำน้ำมนต์แล้วใช้ธูปจี้ไปที่สายสิญจน์ จากนั้นให้น้องกาแฟดื่มกินน้ำมนต์พร้อมกับรดไปที่หัวของน้องกาแฟ เพียงไม่นานน้องกาแฟรู้สึกตัวมีอาการดีขึ้นจากเดิมมาก แล้วนำน้องกาแฟไปที่ศาลาเพื่อสอบถามอาการของน้องกาแฟ และแนะนำพ่อ แม่ ของน้องกาแฟในเรื่องของสุขภาพของน้องกาแฟ ทางด้าน นาง พนิดา (แม่ของน้องแฟ) เล่าให้ฟังว่า เหตุการณ์เกิดขึ้นตั้งแต่เดือน 7 -8 ปี 2563 ตอนนั้นเขาอยู่ประมาณ ม.1 เล่นดนตรีไทยตั้งแต่ ป.6 ช่วงที่เขาเล่นก็ไม่เห็นมีอาการอะไร เพราะไม่เห็นอาจารย์บอกว่าน้องมีอาการตอนเล่นดนตรีไทย วันที่ตนรู้ว่าน้องมีอาการ เพื่อนของน้องได้โทรศัพท์มาบอก เพราะตนทำงานอยู่ต่างจังหวัด เพื่อนโทรบอกว่า กาแฟ มีอาการเกร็ง ร้องไห้อย่างเดียว ตอนนั้นตนไม่รู้ว่าลูกเป็นอะไร คิดแต่ว่าลูกชักหรือเปล่า ไม่คิดว่าจะมีผีเข้า เพราะไม่ได้คิดเลย อาจารย์ห้องนาฏศิลป์เขาบอกว่า เวลาพามารักษาที่ห้องดนตรีไทยเขาจะเงียบ สงบ ไม่โวยวาย เขาจะหาย ซึ่งพฤติกรรมเขาจะค่อยๆ เย็นลง และมือก็จะค่อยๆ คลายออก ที่เพื่อนเขาเล่าให้ฟัง อาการที่เกิดขึ้นกับน้อง ตนก็นับไม่ได้ว่าทั้งหมดกี่ครั้ง ที่ตนจำได้ว่ารับโทรศัพท์หลายครั้ง และก็เห็นเองประมาณ 6 ครั้ง น้องจะมาอาการเกร็ง กำมือแน่น ถ้าถามว่าเกิดจากการเล่นดนตรีไหม อันนี้ตนพูดไม่ได้ เพราะตอนที่เขาขอไปไหว้ครูก็ให้ไป ไม่ใช่ไม่ให้ เพราะตนก็เล่นดนตรีเหมือนกัน ทั้งลูกและตนก็จะมี(พ่อแก่)ที่กราบไหว้เหมือนกัน แต่ถ้าถามว่าไปลบหลู่มั้ย ตนก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าถามว่าไปเก็บศพมาแล้วตามมามั้ย ตนพูดได้เลยว่าเป็นไปไม่ได้เลย เคยมีญาติแฟนเป็นผู้หญิง ก็เป็นเหมือนกันในช่วงเรียน เป็นแบบนี้เหมือนกันเลย กรี๊ดๆ เกร็ง เหมือนกัน การรับขันครูตนไม่เคยรับที่ไหนเลย และลูกก็ไม่เคยเหมือนกัน ที่เคยทำเป็นขัน 5 ทำขอขมา มันเป็นก่อนหน้านั้นแล้ว เกี่ยวกับอุปทานไหมอันนี้ตนไม่มั่นใจ เพราะว่าลูกจะคิดไปเองมั้ย ลูกเป็นอะไรแบบนี้แหละตนถึงอยากให้”หมอปลา”มาช่วยตรงนี้ เพราะอยากรู้ว่าจะจริงหรือไม่จริง ตนก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีจริงไหม ลูกเราจะอุปทานไปเองไหม นี่แหละตนอยากได้คำตอบทั้ง 2 อย่าง ถ้ามีจริงก็อยากจะถามว่า เพราะอะไรถึงเข้ามาอยู่ได้เป็นปีๆ แต่ถ้าไม่มีอยู่จริงก็ว่าไปอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าหมอปลาช่วยได้ตนก็ขอขอบคุณมากๆ ที่มาช่วยลูกตน ตนก็อยากให้ลูกหาย
ส่วนน้องอ๋อม นามสมมุติ (เพื่อนของน้องกาแฟ) เล่าว่า ตนและกาแฟสนิทกันมาก เพราะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน อาการของกาแฟเกิดขึ้นเมื่อ เดือนกรกฎาคม ปี2563 อาการก่อนเป็น เขาเห็นผู้หญิงผมยาวใส่ชุดสีขาว แต่ไม่เห็นหน้า ถ้าผู้หญิงชุดขาวปรากฏตัวให้น้องกาแฟเห็น เขาก็จะมีอาการเหม่อก่อน และร้องไห้ กรี๊ด เกร็ง ตนคิดว่าที่เพื่อนมีอาการแบบนี้น่าจะเกิดจากผู้หญิงชุดขาวที่มาปรากฏตัวให้เพื่อนตนเห็น น่าจะไม่เกี่ยวกับการเล่นดนตรีไทย ที่มาของผู้หญิงชุดขาว หมือนวันนั้นเป็นเดือนกรกฎาคม ปี2563 เป็นงานบวช และเหมือนว่าพระกำลังจะเข้าโบสถ์ และเพื่อนก็เห็นผู้หญิงคนนึงยืนอยู่ และหันมามองเพื่อนของตน และเขาก็เหมือนยิ้มให้เพื่อน แล้วเพื่อนก็ยิ้มตอบ หลังจากนั้นมาก็เริ่มมีอาการเรื่อยๆมาจนถึงปัจจุบัน วันที่ 3 ก.พ.เป็นชั่วโมงดนตรีไทย เป็นชั่วโมงที่ 3 เวลาประมาณ 10.30 น. ก็เดินออกมาและเข้าห้องดนตรีไทยกันเรียบร้อย และมีกาแฟคนเดียวที่ปลีกอยู่คนเดียว และเขาก็เริ่มมีอาการเหม่อ พอหนูออกไปเรียกเขาก็มีอาการร้องไห้ และกรี๊ดเกร็ง และมีเพื่อนคนนึงได้พูดว่า ครูคะ ทำยังไงเพื่อนหนูถึงจะหาย คุณครูดนตรีไทย จึงตอบว่า ต้องให้”หมอปลา”ช่วย มี”หมอปลา”คนเดียวที่จะช่วยได้ จึงได้ทำการถ่ายคลิปและส่งไปทางเพจหมอปลา ส่วนความรู้สึกตนคิดว่าเขาน่าจะต้องการบุญหรือเปล่า หรือต้องการอะไร เพราะเพื่อนตนก็เคยทำบุญไปแล้ว ด.ญ. (กาแฟ) ได้เล่าว่า วันนั้นเป็นงานบวช ตนได้หันไปมองข้างโบสถ์ มีท่อน้ำอยู่หนึ่งท่อ ตนจึงได้มองเข้าไป เห็นเป็นผู้หญิงโบราณ ผมยาว ใส่ชุดสีขาว ไม่มีลวดลาย เหมือนเขามองมาที่ตนและยิ้มให้ ตนจึงได้ยิ้มตอบกลับ พอสักพักตนก็มีน้ำตาไหลออกมาและร้องไห้ หลังจากนั้นก็เป็นมาเรื่อยๆ ไปหาพระก็ไม่หาย เป็นมานานตั้งแต่ ม.1 จนปัจจุบันอยู่ ม.2 แล้ว จะเป็นช่วงวันโกน ที่เห็นอยู่ในห้องดนตรี คือเพื่อนอุ้มไปให้ครูช่วย ส่วนมากจะมีครูคอยช่วยดูแล เพราะครูไม่รู้ตนจะเป็นตอนไหน ที่เพื่อนบอกจะเป็นลักษณะ เหมือนเหม่อลอย มีน้ำตาไหลออกมา และเกร็งไปหมด เคยไปหาพระให้ช่วยรักษา แต่พระแค่อาบน้ำมนต์ให้.
